Zgodnie ze znowelizowanymi przepisami o cenach transferowych, mającymi zastosowanie obligatoryjnie do transakcji zawieranych po 1 stycznia 2019 roku zostały zredukowane obowiązki dokumentacyjne, a z drugiej strony – redukcja tychże obowiązków może spowodować, że uznanie transakcji za zrealizowaną niezgodnie z warunkami, jakie ustaliłyby podmioty względem siebie niezależne, spotkają się z bardzo dotkliwymi sankcjami niezależnie od faktu obowiązku przygotowania dokumentacji.

Nowe przepisy wycofały się z 50% sankcyjnej stawki z tytułu doszacowania dochodu do opodatkowania – niemniej jednak stawka sankcyjna została zastąpiona dodatkowym zobowiązaniem podatkowym.

W myśl nowych przepisów, organ podatkowy ustala dodatkowe zobowiązanie podatkowe, która może zostać nałożone m.in. w przypadku zastosowania klauzuli przeciwko unikaniu opodatkowania (GAAR i tzw. „małej klauzuli PIT i CIT”) oraz w przypadku podjęcia ustaleń w zakresie cen transferowych. Dla zobowiązania podatkowego powstałego m.in. wskutek ustaleń w przedmiocie transakcji realizowanych pomiędzy podmiotami powiązanymi, stawka podatku ma wynieść 10% sumy nienależnie wykazanej lub zawyżonej straty podatkowej i niewykazanego w całości lub części dochodu do opodatkowania.

Ustawodawca przewiduje ponadto możliwość:

1. podwojenia sankcyjnej stawki (20%), jeżeli podstawa do ustalenia dodatkowego zobowiązania podatkowego przekracza 15 mln zł (w zakresie nadwyżki ponad tę kwotę) lub podatnik nie przedłoży dokumentacji podatkowej oraz
2. potrojenia (30%) jeżeli kwota przekracza 15 mln i podatnik nie przedłoży dokumentacji cen transferowych dla danej transakcji.