Ostatnio pisaliśmy Wam na temat rajów podatkowych, a w zasadzie staraliśmy się przybliżyć ich istotę. Polskie prawodawstwo również reguluję te kwestię, przy czym państw nie nazywa wprost „rajem podatkowym”. Uregulowano je w Rozporządzeniu Ministra Finansów w sprawie określenia krajów i terytoriów stosujących szkodliwą konkurencję podatkową w zakresie podatku dochodowego od osób prawnych (podatek CIT).

Pierwsze polskie rozporządzenie regulujące kwestię szkodliwej konkurencji było z dnia 11 grudnia 200 r., a więc hasło to istnieje w naszym kraju od 15 lat. Obecnie Rozporządzenie wydane z datą 23 kwietnia 2015 r. zawiera listę 31 krajów i terytoriów, które umiejscowione są głównie na egzotycznych wyspach. Lista ta została stworzona głównie ze względu na brak obustronnych umów o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Jak to wpływa na polskich podatników? Podatnik, który wypłaca należność na rzecz zagranicznego kontrahenta z obszaru szkodliwej konkurencji jest zobligowany do poboru zryczałtowanego podatku CIT.

Ponadto w zakresie tym mogą powstać obowiązki, o których mowa w art. 9a Ustawy o podatku CIT, tj. posiadanie dokumentacji cen transferowych.

Celem wprowadzenia Rozporządzenia ze strony państwa jest ochrona budżetu przed ucieczką kapitału polskiego za granicę oraz maksymalne opodatkowywanie dochodów w macierzystym kraju.

Szkodliwa konkurencja podatkowa jest stosowana w systemach podatkowych w następujących krajach oraz terytoriach:

1. Księstwo Andory;
2. Anguilla – Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
3. Antigua i Barbuda;
4. Sint-Maarten, Curaçao – kraje wchodzące w skład Królestwa Niderlandów;
5. Wspólnota Bahamów;
6. Królestwo Bahrajnu;
7. Barbados;
8. Brytyjskie Wyspy Dziewicze – Terytorium Zamorskie Zjednoczonego Królestwa Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej;
9. Wyspy Cooka – Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;
10. Wspólnota Dominiki;
11. Grenada;
12. Sark – Terytorium Zależne Korony Brytyjskiej;
13. Hongkong – Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
14. Republika Liberii;
15. Księstwo Liechtensteinu;
16. Makau – Specjalny Region Administracyjny Chińskiej Republiki Ludowej;
17. Republika Malediwów
18. Republika Wysp Marshalla;
19. Republika Mauritiusu;
20. Księstwo Monako;
21. Republika Nauru;
22. Niue – Samorządne Terytorium Stowarzyszone z Nową Zelandią;
23. Republika Panamy;
24. Niezależne Państwo Samoa;
25. Republika Seszeli;
26. Federacja Saint Kitts i Nevis;
27. Saint Lucia;
28. Saint Vincent i Grenadyny;
29. Królestwo Tonga;
30. Wyspy Dziewicze Stanów Zjednoczonych – Terytorium Nieinkorporowane Stanów Zjednoczonych;
31. Republika Vanuatu