Jednym z podstawowych kosztów uzyskania przychodów w prawie podatkowym jest amortyzacja, czyli koszt zużycia. Koszt ten ustalany jest najczęściej w oparciu o Klasyfikację Środków Trwałych… jednakże bez dalszej analizy!
Stawki amortyzacji podatkowej, wynikające z ustawy o podatku dochodowym od osób prawnych, można podwyższać o współczynniki – raz wybrany współczynnik podwyższa stawki przez cały okres użytkowania, chyba że ustaną warunki konieczne do możliwości skorzystania z podwyższonej amortyzacji.
Współczynniki powyższe są określone przez prawo podatkowe:
- dla budynków i budowli używanych w warunkach:
-
- pogorszonych (tj. pod ciągłym działaniem wody, par wodnych, znacznych drgań, nagłych zmian temperatury oraz innych czynników powodujących przyspieszenie zużycia obiektu.) – nie więcej niż o 1,2
- złych (tj. pod wpływem niszczących środków chemicznych, a zwłaszcza gdy służą one produkcji, wytwarzaniu lub przechowywaniu żrących środków chemicznych. Dotyczy to również przypadków silnego działania na budynek lub budowlę niszczących środków chemicznych rozproszonych w atmosferze, wodzie lub wydzielających się w postaci oparów, których źródłem są inne obiekty znajdujące się w pobliżu. ) – nie więcej niż o 1,4
- dla maszyn, urządzeń i środków transportu, z wyjątkiem morskiego taboru pływającego,
używanych bardziej intensywnie w stosunku do warunków przeciętnych albo wymagających szczególnej sprawności technicznej (takie, które używane są w pracy na trzy zmiany, mimo że nie działają ze swej istoty w ruchu ciągłym, używane w warunkach terenowych, w warunkach leśnych, pod ziemią lub innych wskazujących na bardziej intensywne zużycie)- nie więcej niż 1,4
- dla maszyn i urządzeń zaliczonych do grupy 4–6 i 8 KŚT,
poddanych szybkiemu postępowi technicznemu (tj. takich, w których zastosowane są układy mikroprocesorowe lub systemy komputerowe, spełniające założone funkcje dzięki wykorzystaniu w nich najnowszych zdobyczy techniki, a także pozostałą aparaturę naukowo-badawczą i doświadczalno-produkcyjną) – nie więcej niż 2,0.
Z kolei dla używanych lub ulepszonych środków trwałych, po raz pierwszy wprowadzonych do ewidencji danego podatnika, można przyjmować indywidualne stawki.