Tydzień temu poruszaliśmy temat znowelizowanych przepisów w zakresie podatku CIT, które dotyczą rozliczania korekt przychodów. Dzisiaj kontynuujemy temat, z tym  że zajmiemy się drugą stroną, tj. kosztami.

W myśl znowelizowanych przepisów, jeżeli korekta podatku CIT w zakresie kosztów uzyskania przychodów, w tym odpisów amortyzacyjnych, nie jest spowodowana błędem rachunkowym lub inną oczywistą omyłką, korekty dokonuje się poprzez zwiększenie kosztów uzyskania przychodów poniesionych w okresie rozliczeniowym, w którym została otrzymana faktura korygująca (albo inny równoważny z nią dokument).

Ponadto w przypadku, kiedy w okresie rozliczeniowym podatnik nie poniósł kosztów uzyskania przychodów lub poniósł je w wysokości niższej niż kwota korekty kosztów, podatnik jest zobowiązany zwiększyć przychody o kwotę, o którą nie zostały zmniejszone koszty.

Jeżeli pierwotna faktura błędnie definiowała stan faktyczny, korekta w zakresie daty poniesienia kosztu powinna zostać ujęta wstecznie do okresu pierwotnego, którego dotyczy korekta.